elim gitmiyordu blogumu açmaya .bugün cesaretim geldi.
2 haftalık tatilin(daha doğrusu karmaşa,koşturmaca ve karar öncesi iç sıkıntısı hallerimin)sonuna geliyorum.pazar dönüş var.
aslında dönmemeyi planlıyordum.ama işler planladığım gibi gitmedi.okadar karmaşıkkki yapmaya çalıştığım işler.duyanlar gülüyor ve acıyor halime.henüz bir yardım eden bulamadım.açık sandığım yollar tıkandı.başka yollar açılmaya yüz tuttu.biraz ümitlendim.çokça ağladım.hayatın daha bir farkına vardım.
geçen zamanın.ömrün dediğin şeyin ne olduğunu anlamaya başladım sanırım..
ama depresif hallerimin sonuna geldim..
artık hareket zamanı.
ya şimdi ya hiç birzaman...
sosyal sorumluluk projelerini araştırıyorum..katılableceğim,faydalı olabileceğim projeler..varsa bildiğiniz duyduğunuz önermek istediğiniz çok sevinirim.
tarih okumaya başladım..daha çatalhöyükte takılıp kaldım ben..aman allahım ne kadar küçük bir dünyada yaşıyormuşum.herşeyden ilgisiz alakasız.tıpla kendini çevrelemiş.hiç okuyamazsanız.www.catalhoyuk.com'a bir göz atın olurmu.
kitap okuyorum ne zamandır ertelediğim kitaplarım vardı.onlara başladım eş zamanlı. aklımdayken mümin sekmanın ''kişisel ataleti yenmek'' kitabını okuyun lütfen.okuyamam vaktim yok demeyin.kısa ,bir çırpıda biten bir kitap.ama bitirdiğinizde iyiki okumuşum diceksiniz.
şimdilik böyle ..umarım sizlerde iyisinizdir.
