24 Şubat 2010 Çarşamba

ve işteyim..

doğum öncesi izin, doğum doğum sonrası izin, ücretsiz izin derken dün itibariyle işe başladım.kuzuyu bırakıyor olmanın bende yarattığı hali tarif edemem.ama konuştuğum herkes geçmese bile azalacak sabırlı ol diyorlar.bende kuzu hisseder diye kendime bile belli etmek istemiyorum hissettiklerimii:(
herşeyin çaresi zaman bunuda atlatmama yardımcı olur inşallah..
işime gelincee.hiç özlemediğimi,yokluğumda bir arpa boyu bile yol gidilmediğini,2010 yılında halaa incir çekirdeğini doldurmuyacak şeylerle uğraştığımızı içim acıyarak gördüm ve bana istifa hakkı vermeyen,köle gibi çalıştıran kuruma bir kez daha lanet ettim..
bir liste yaptım kendime,okunacak bir yığın kitabım var,keriyerimle ilgili gelişmeleri takip etmem gerekiyor, bir yandan angarya işler zaten mevcut.bütün bunlar arasında çalıştığım saatlerde düşünmeye fırsatım kalmaz diye umuyorum.çünkü düşündükçe burda olmasam yapıyor olacağım şeyleri düşünüp daha çok karamsarlığa düşmekten korkuyorum.
vede umudum orda bir yerlerde bekle beni.yanımda ol..beni bırakma olurmu?

Hiç yorum yok: