yaa ne süper ne süper..ptesini zor ettim valla ağrıdan sızıdan.hastaneye gider gitmez doktor ablamın yanına attım kendimi.ona kadar herkes bana otur demişti.ve tabi oda.en sonunda garibime patladım : oturamıyorumm yaaa:))
sonuç:5 gün istirahat,emzirdiğimden dolayı ilaç yok,krem vs var.bolca dua var.
eski elif olsaa (ki geçen haftaki eskisinden olduğundan boş yere stres olup bu hale getirdim kendimi) niye bole oldu.bak işte oturup kalkamıyorum bile der durur bi tur daha hasta ederdim kendimi.
ama artık ben:
amannn ağrı kesiciyle ağrım geçiyor,ohh 5 gün yatarım,yarın tüm hastaneye anlatmam gereken seminerim vardı ondan kurtuldum,5 gün kızımla birlikte olcam,gece sabaha kadar ayaktayım ama sabahta 6-9 arası uyuyabilcem tarzı ufak mutlu olma yolları buluyorum kendime.biraz küçük hesapçımı oldum ne?:)
sonuç olarak hep der dururum tıbbın insanlığa en önemli faydası analjezikler(ağrı kesiciler)dir diye.doğruymuş vallaa..çekmeyen bilmez.nasreddin hoca misali beni bir tek eşekten düşenler anlar:))
aklımdayken sonbaharda muhtemelen bel fıtığı ameliyatı olucam.daha önce bunu geçirmiş çevresindekilerden geçirmiş arkadaşlar varsa bana önerilerde bulunurlarmı acaba?neler yaşadılar,en az hasarlı nasıl atlatabilirim,operasyon öncesinde yoga,fitness,tai chi vs akla gelen şeylerden yaptılarmı,kaç günde ayağa kalktılar,şimdi bi sıkıntıları varmı gibi gibi..şimdi diceksiniz doktor olan sensin diye ama gene nasreddin hoca diyorum benn,zati kardiyolog olarak çook öncelerde en son fakültede kaldı disk hernisi benim için:)
sevgiyle ve sağlıcakla kalın...
