13 Haziran 2010 Pazar

ne dersiniz?

burdan kurtulmamın,kızımı babasıyla beraber büyütebilmemin tek yolu bu diyarlardan tamamen gitmek sanırım.artık bı fikre daha çok ısınıyorum.
biliyorum çok zor olacak.bu yaştan sonra başka bir dil nasıl öğrenirim.koskoca bir sınavı nasıl kazanırım bilmiyorum.bian yapabilrmişim gibi geliyor.biansa moralim bozuluyor.en azından ve en önemlisi kızım için yapmalıyım diyorum..
eğer gidersek 1 yıl sonra kızım 2 yaşını bitirdiğinde gideceğiz yurt dışına.
nasıl olur?yapabilirmiyim?yapabilirmiyiz?
kafam çok karışık.
önerileriniz varmı,paylaşırmısınız benimlee.
teşekkürler çok.

9 yorum:

Çiğdem dedi ki...

İzninle Elifcim diyeceğim,
gerçekten zor bir karar arifesindesin,keşke sana bir öneri sunabilseydim ama ben evlenip istanbuldan başka bir şehire geldim kuzumu babasıyla büyütüyoruz Allahın izniyle ,gel görki değil başka bir ülke başka bir şehire bile alışamadım.

Hande dedi ki...

Elifcim bu zor bir karar. Bence artı ve eksilerini yazıp karşılaştırarak karar vermelisin. Sanırım orda pek mutlu değilsin, kızın ve eşin yanında olduktan sonra başka bir yerde olsa alışırsın gibime geliyor.

elif dedi ki...

çiğdemcim çok haklısın eğer gidebilirsek(ki bunun için bile çok çabalamam gerekecek)bi aile olarak yaşayabilicez,eşim evlendikten sonra ilk kez bekar hayatı değilde aile hayatı içinde olacak,kızını bilgisayardan değil yanında görebilecek,ben nefret ettiğim bir işte çalışmıyor olacağım,ömrümün boşyere geçtiği hissinden bir nebze olsa kurtulacağım.ama eminim çok çok zor olacak..
handecim okadar çok artısı varki gitmemizin.dediğin gibi eksileride düşünüyorum .ama ozamanda korktuğumdanmı böyle düşünüyorum acaba diye aklıma geliyor.çünkü hiç risk almadım hayatımda hep garantici oldum.oyüzden bu sıkıntıları yaşıyorum zaten.buda daha çok vicdan azabı çekmeme neden oluyor..

Chilek dedi ki...

sadece çok iyi düşünmek ve analiz etmek gerekiyor, gittiğinde artıların eksilerinden daha fazla olacaksa durma derim. Ben ynı durumdaydım gitmedim ve şimdi keşke demek için çok geç:(

elif dedi ki...

sevgili chilek bende bundan birkaç yıl sonra keşke demek istemiyorum.nasıl bir duygu olduğunu şimdiki halimden çok çok iyi biliyorum çünkü..yabancı dil ve tıbbi eşdeğerlik sınavına çalışmaya başladım yavaş yavaş.yeniden öğrencilik..

♥pemb€sinti♥ dedi ki...

biz ne dersek diyelim cnm ama sen cok iyi düşün

Dudu dedi ki...

Cok fazla dusunmeyle, tartip bicmeyle pek olmuyor. Bir anda kalkip geleceksin ve goreceksin. Daha sonra pisman olmaktansa en iyisi kalkip toparlanmak. Blogumda bolca bahsediyorum zaten bunlardan aralarda daral geldikce:) Iyi bir ornek olabilirim belki senin icin.
Dudu

Demet dedi ki...

Elif Merhaba
Bence yaparsin nicin yapamayasin. Ben de esim Iskocyada calisiyorken bir ara yok ben gitmem diye diretmistim, ailemden arkadaslarimdan ayrilamam o soguk havada yasayamam diyordum. Ama simdi Amsterdamdayim ve burda olmaktan mutluyum. Insanlarin birbirine saygiyla yaklastiklari bir ortamda herseyin yavas ama duzgun isledigi, trafigin insani yormadigi bir ulkede, herseyden once insanin deger gordugu bir yerde yasamak insana iyi geliyor. eksileri tabiiki var, alismak herseye sifirdan baslamak baslarda zor oluyor. Ama yapilamayacak birsey degil. Kararinda kolay gelsin diyorum.

elif dedi ki...

sevgili pembe esintisi çok değil çok çok çok düşünüyorum .ama artık kesinleşti gibi kararım gitmek taraftarıyım .
sevgili dudu takipteyim zaten seni.aynen dediğin gibi düşündükçe içinden çıkılmıyor.en kötü karar kararsızlıktan iyi.kesinlikle önerilerini bekliyor olcam.
merhaba demetcim,çok çok saol yazdıkların için.eşim hengelo da kurstayken 10 günlüğüne gelmiştim hollandaya.ve gerçekten düzene,karşılıklı saygıya,güler yüze,sosyalliğe ve gelişmişliğe hayran kalmıştım.şimdi artık kendim için olduğu kadar kızım için istiyorum gelmeyi.