yoğun bakımda çalışırken hep bu düşünce kemirirdi içimi,hele bir hastamı kaybedip hasta yakınlarına ölüm haberini verip onu morga gönderdiğimde...
hayat dediğin nedirki..
al işte bitti gitti..o kadar yaşanmışlık,okadar yaşanmamışlık,okadar pişmanlıklar hepsi 1 saatlik kanter içinde kalış adrenalin atropin sonrasında alınamayan kalp atımıyla bitiyor işte..
bu konuda hiç profesyonel olamadım ve olmucamda.kaybettiğim her hasta sonrası hastayı yatağından alıp sedyeye koyarken dua ederim. odama giderim gözlerim dolar ağlarım.içim titrer..
2 yıldır çok komplike hastaların olmadığı bir hastanede çalışdığımdan bu düşüncelerimden uzaklaşmıştım(rüyama giren hastalarım haricinde)
dün arkadaşım aradı..aynı hastanedeyiz.15 yıllık arkadaşım.yatılı okuduk.abimdir kardeşimdir yeri gelince.sesi titriyodu..eşimin kardeşini kaybettik dedi 1-2 saat önce.sapa sağlamdı..39 yaşındaydı,göğsü ağrımış sağlık ocağına girmiş.kapısında düşüp kalmış dedi.daha yeni telefonla konuşmuştum nasıl olur diye soruyodu bana.anne babanın haberi yokmuş nasıl haber verelim diyodu..
bişe dedim,bişe diyemedim,ne dedim bilmiyorum aslında..
canınızı sıkmak moralinizi bozmak istemem ama paylaşmak istedim..
durun ve şöle derin bi nefes alın..
sevdiğinizin sevdiklerinizin yanına sokulun sarılın öpün.patronu,iş arkadaşınızı,eşinizin kaprisini,çocukların yaramazlığını,kredi kartı borcunuzu ne bilim başka ne derdiniz varsa bir kenara bırakın ve 1 dk durun şölee..
hayat işte buu..
4 yorum:
Ne guzel bir doktorsun sen!
Dua etmek boyle fikirleri her olumde bir daha bir daha hatirlamak.
Ayni sehirde olursak bir gun sana muayene olmak istiyorum,cok ciddiyim cunku tanimak istiyorum boyle hassas birini.
Bugun bende gidenleri dusundum..Dedim bir nesil gitti bir nesil geldi!
okadar güzel ifade etmişsinki bir çoğumuzun yaşadığını..silkeledin beni sağolasın..hayatımdaki bütün güzellikler için sonsuz kere şükürler olsun..
Elifcim başınız sağolsun. Bazen gece yatarken bile aklıma gelir sevdiklerimden birine birşey olsa diye. Bu konuda çok hassasım o yüzden hiçbirine küs kalamam. Evden çıkınca akşam dönebileceğimiz meçhul. İnsanların kıymetini yaşarken bilmek gerekiyor.
sevgili nihalaslı çok teşekkürler iyi dileklerin için.ne güzel olur tanışsak dimi.ümit ediyorum tanışırız.
sevgili zeynep unutuyoruz hep hayatımızdaki güzellikleri.koşuşturmaca içinde kayboluyoruz.. sık sık hatırlasak keşke..
sevgili hande ne güzel söylemişsin ..insanların kıymetini yaşarken bilmek gerekiyor gerçekten..yokluğu farkettiğimzde çok geç oluyor çünkü ..
Yorum Gönder